อวฏผลิยเถราปทานที่ 4 (505)ว่าด้วยผลแห่งการถวายผลไม้พิเศษ[94] พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้สยัมภู ผู้มี พระรัศมีนับด้วยพัน ไม่ทรงพ่ายแพ้อะไร ๆ ทรง ออกจากวิเวกแล้ว เสด็จออกโคจรบิณฑบาต เราถือผลไม้อยู่ ได้เห็นเข้า เราได้ถวายผลไม้ ใดในกาลนั้น ด้วยการถวายผลไม้นั้น เราไม่ รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายผลไม้ เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว. . .คำสอนของ พระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้. ทราบว่า ท่านพระอวฏผลิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ ฉะนี้แล. จบอวฏผลิยเถราปทาน จารผลิยเถราปทานที่ 5 (505)ว่าด้วยผลแห่งการถวายผลมะม่วงกะล่อน[95] เราได้ถวายผลมะม่วงกะล่อนทอง แด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้มีพระฉวีวรรณเหมือน ทองคำผู้สมควรรับเครื่องบูชา กำลังเสด็จดำเนิน อยู่ในถนน ในกัปที่ 91 แต่กัปนี้ เราได้ถวายผลไม้ มาตุลุงคผลทายกเถราปทานที่ 6 (506)ว่าด้วยผลแห่งการถวายผลมะงั่ว[96] เราได้เห็นสมเด็จพระโลกนายก ผู้โชติช่วงเหมือนต้นกรรณิการ์ รุ่งเรืองดังพระ- จันทร์ในวันเพ็ญ และเหมือนต้นไม้ประจำทวีปที่ โพลงอยู่ เราเลื่อมใส ได้เอาผลมะงั่วถวายแด่ พระศาสดาผู้เป็นทักขิเณยยบุคคล เป็นวีรบุรุษ ด้วยมือทั้งสองของตน ในกัปที่ 31 แต่กัปนี้ เราได้ถวายผลไม้ ใดในกาลนั้น ด้วยการถวายผลไม้นั้น เราไม่รู้จัก ทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายผลไม้ |